Żółw stepowy w naturze

Wersja do wydruku

Marzec to szczególny miesiąc w życiu żółwi. Hibernacja powoli dobiega końca i nasteje wiosna - pora prawdziwej aktywności. Dziko żyjące żółwie stepowe opuszczają nory w drugiej połowie miesiąca (samce wcześniej) i rozpoczyna się okres godów. Co to oznacza dla hodowcy? Świadomość tego, że również niebawem żółwie sztucznie zimowane będą wybudzane i trzeba zadbać o to by zafundować im wiosnę, chociażby i "sztuczną" jeśli ta prawdziwa nie dopisze. Potrzebne jest zatem stworzenie zapewnienie dużej ilości ciepła i swiatła (w połączeniu z promieniowaniem UVB), świeżej i wartościowej karmy oraz podwyższonej wilgotności (wiosna w warunkach stepu to pora wilgotna). Najlepiej aby pokarm był różnorodny i bogaty w składniki odżywcze pozwalając uzupełnić pohibernacyjne deficyty. Można nawet żółwiom nieco pofolgować w tym okresie nie robiąc głodówek i podając więcej zieleniny, wszak chodzi o to aby w cyklu rocznym żółwia nastał okres obfitości po zasłużonym "zaciskaniu pasa" przez okres zimowania i poprzedzające go głodówki.


Żółwie stepowe (Testudo horsfieldi, Agrionemys horsfieldi) są jednym z najpowszechniej hodowanych w domach gatunków żółwi lądowych, nie tylko w Polsce, ale również w wielu innych krajach. Pomimo tego, wciąż wiedza o nich jest tylko powierzchowna.

Żółwie te występują naturalnie na obszarze rozciągającym się od południowo-wschodniego terenu dawnego ZSRR, aż po północno-wschodni Iran, Afganistan, północno-zachodni Pakistan i wschodnie Chiny. Żyją zatem w środkowej części Azji, gdzie panuje skrajny klimat kontynentalny. Aby przetrwać, zwierzęta musiały się przystosować do jego trudnych warunków i sprostać rozlicznym wyzwaniom ekologicznym.

Subskrybuje zawartość